www.4wm.fora.pl

Andrzej

Fotografia artystyczna –

wyższy poziom fotografii. Musi być czarno-biała lub w kolorach sepii, inaczej nie ma duszy. Przedstawia twarz starej kobiety (nurt klasyczny) dupę młodej (nurt neoklasyczny).

Artysta fotografik reprezentujący nurt klasyczny jest z Krakowa, brzydzi się komercją i żywi się zupą z pietruszki hodowanej na balkonie. Artyści fotograficy są nierozumiani przez otoczenie z wyjątkiem serwisów tematycznych, gdzie ich czarno-białe prace z twarzą starej kobiety zajmują czołowe miejsca w rankingach. Jednakże śladem artystów szeroko pojętych artyści fotograficy nie tylko są nierozumiani przez otoczenie, ale nie rozumieją także samych siebie, stąd konflikt wewnętrzny, uzewnętrzniany poprzez czarno-białą fotografię starej kobiety.

Artyście fotografikowi z nurtu neoklasycznego żona już nie daje od tyłu, ale że był niegdyś fotografem w harcerstwie i zna temat, to znajduje młode dupy, które nie rozebrałyby się za pieniądze, ale w imię sztuki – chętnie.

W fotografii artystycznej nie znajdujemy podziału ze względu na tematykę. Wszystkie znamienite czarno-białe dzieła reprezentują typ: horror i makabra.

Jak stworzyć fotografię artystyczną – poradnik

Ciemność i jasność

* Fotografia powinna być przede wszystkim maksymalnie ciemna. Im ciemniejsza, tym mniej szczegółów na niej widać. Im mniej szczegółów na niej widać, tym bardziej jest artystyczna, gdyż szczegóły są dla niedzielnych fotografów. Prawdziwy artysta przez duże „ą” dobrze wie, że najlepiej widać to, czego nie widać. Takie podejście do tematu świadczy o poszukiwaniu wyższych walorów dzieła sztuki. Najprostszy sposób osiągnięcia tego efektu, to robienie zdjęć bez udziału światła. Najlepsi twórcy tworzą swoje dzieła nie zdejmując dekielków z obiektywów.
* Fotograficy awangardowi czasami twierdzą, że fotografia nie tylko nie powinna być ciemna, ale wręcz powinna być jasna. Oczywiście nie jasna w rozumieniu tego słowa przez maluczkich ludzi, ale maksymalnie jasna. Ideałem byłaby biała kartka papieru, ale jako że ten motyw został już zastrzeżony przez jakiegoś sławnego malarza, fotograficy zmuszeni są prześwietlać artystyczne zdjęcia jedynie na 99%. Ponownie, to czego nie widać, jest wyrazem wielkiego artyzmu. Jeśli widać za dużo, nie trzeba się tym przejmować – można po prostu urwać taki kawałek fotografii (o tym dalej). Droga do osiągnięcia tego efektu jest prosta: wystarczy zaświecić latarką w obiektyw, bądź skierować go pod słońce. I koniecznie wydłużyć czas ekspozycji.

Nieostrość

Fotografia artystyczna powinna być nieostra, maksymalnie rozmazana i niewyraźna – na ogół ma to znaczenie w tych przypadkach, w których artyście z jakiś przyczyn nie udało się stworzyć dzieła doskonale ciemnego lub jasnego (o czym powyżej).

Poruszenie obiektów przedstawionych na fotografii ma odzwierciedlać poruszenie artystycznej duszy artysty i świadczyć o jego zaangażowaniu w tworzenie dzieła. Może to również świadczyć o tym, iż artysta został popchnięty przez pewną osobę. Aby uzyskać ten efekt należy przede wszystkim zrezygnować ze statywu oraz maksymalnie wydłużyć czas ekspozycji. Jeśli to za mało, warto spróbować robić zdjęcia w bardziej wyrafinowany sposób, na przykład mocując aparat do kierownicy rowerowej i pstrykając podczas szaleńczego downhillu.
Kolorystyka

Zdjęcie artystyczne powinno być czarno-białe, ale przewiduje się też inne wariacje kolorystyczne. Na przykład niesamowite i bijące po oczach mieszanki, oscylujące głównie wokół takich barw jak: komunistyczna czerwień i jajeczna żółć.

Dodatki

Ważnym elementem fotografii artystycznej są szumy i inne wysokiej rangi artefakty, takie jak włosy, pył, kurz, fragmenty śniadania, dziwne kropki, tajemnicze talerze latające itd. Wszystko to powinno być przyklejone albo do matrycy/kliszy albo do obiektywu. Dobrze jeśli obiektyw jest porysowany. Najlepiej szczotką drucianą.

Kraków

Jeżeli jesteś z Krakowa, to Twoja droga do zostania artystą fotografikiem jest znacznie krótsza, niż droga Twoich artystycznych kolegów po fachu z innych miast lub, co gorsza, z wiochy. Aby wykonać oryginalne i pełne artyzmu zdjęcie, musisz:

* zaopatrzyć się w stary aparat fotograficzny ze statywem.
* udać się w okolice (a najlepiej w samo centrum) krakowskiego rynku. Im bliżej rynku się znajdziesz, tym Twoja fotografia będzie bardziej artystyczna.
* ostatni i chyba najważniejszy punkt – czekasz na mgłę.

Teraz możesz już zabrać się do fotografowania. Najbardziej artystyczne są zdjęcia ulic otoczonych brudnymi, zaniedbanymi i śmierdzącymi moczem kamienicami, latarni, koszy na śmieci i innych nie mniej artystycznych obiektów. Przy wykonywaniu takich fotografii musisz jednak często zmieniać miejsce, ponieważ inni artyści fotograficy też o tej porze znajdują się na rynku i oni też mają prawo do robienia artystycznych ujęć. Musisz uważać, żeby w kadrze nie znalazł się inny artysta fotografik, bo wtedy to nim, a nie tobą, zainteresuje się spragniona estetycznych wrażeń widownia.
Źródło: nonsensopedia
sobota, 17 stycznia 2009, bychester